
Assessing the Impacts of STEM Learning Ecosystems
In hun artikel richten zich Kathleen Traphagen en Saskia Traill (2015) op de voordelen van buitenschoolse leerecosystemen voor bètatechnisch onderwijs.
Onderzoek heeft een diversiteit paradox vastgesteld: diversiteit bevordert innovatie, maar ondervertegenwoordigde groepen die organisaties diversifiëren, hebben minder succesvolle carrières binnen deze organisaties. Geldt deze diversiteit paradox ook voor wetenschappers?
De auteurs van dit rapport analyseren een bijna volledige populatie van ongeveer 1,2 miljoen Amerikaanse promovendi van 1977 tot 2015 en volgen hun loopbanen in wetenschappelijke publicaties en academische posities. Met behulp van tekstanalyse en machine learning beantwoorden ze een reeks vragen: Hoe detecteren we wetenschappelijke innovaties? Hebben ondervertegenwoordigde groepen een grotere kans om wetenschappelijke innovaties te genereren? En worden de innovaties van ondervertegenwoordigde groepen overgenomen en beloond?
De analyses tonen aan dat ondervertegenwoordigde groepen hogere niveaus van wetenschappelijke vernieuwing produceren. Echter, hun vernieuwende bijdragen worden minder gewaardeerd en ondergewaardeerd: zo worden innovatieve bijdragen van gender- en raciale minderheden minder vaak overgenomen door andere wetenschappers dan die van gender- en raciale meerderheden. Daarnaast leiden even impactvolle bijdragen van minderheden minder vaak tot succesvolle wetenschappelijke carrières dan bij meerderheidsgroepen.
Deze resultaten suggereren dat er mogelijk een onterechte reproductie van ongelijkheid plaatsvindt in academische carrières, waarbij de rol van diversiteit in innovatie wordt onderschat. Dit draagt bij aan de ondervertegenwoordiging van bepaalde groepen in de academische wereld.